Altmış yedinci Dünya Sağlık Asamblesi, Uluslararası Sağlık Tüzüğü (2005)² uygulanmasına ilişkin raporu göz önünde bulundurarak;

Aşılama Uzmanlarının Stratejik Danışma Grubu'nun³ ki sarı hummaya karşı aşılama konusunda bilimsel incelemesini tamamlayan ve ilgili kanıtların analizini yapan, tek doz sarı humma aşısının, sarı humma hastalığına karşı kalıcı immünite ve yaşam boyu koruma sağlamak için yeterli olduğu ve sarı hummaya karşı bir rapel dozun gerekli olmadığı sonucuna varılmış olan son toplantısı ve raporunu hatırlatarak;

Aşılama Uzmanlarının Stratejik Danışma Grubu'nun raporunda, DSÖ'nün Uluslararası Sağlık Tüzüğündeki (2005) sarıhummaya karşı aşılama için uluslararası sertifikaların geçerlilik süresine ilişkin hükümlerini tekrar gözden geçirmesi gerektiğine dikkat çekerek;

Uluslararası Sağlık Tüzüğü'nün 55. Maddesinin 3. Fıkrası uyarınca (2005), Uluslararası Sağlık Tüzüğü'nün (2005) güncellenmiş Ek 7'sini⁴ KABUL EDER.

• 1: Bu kararın sekretaryasıyla ilgili mali ve idari çıkarımlar için Ek 6'ya bakınız.
• 2: Belge A67 / 35.
• 3: Aşılama Uzmanlarının Stratejik Danışma Grubu'nunToplantısı, Nisan 2013- sonuç ve öneriler. Haftalık epidemiyolojik bülten. 2013; 88 (20): 201–216.
• 4: Ek 5'e bakınız.

EK 5 - Uluslararası Sağlık Tüzüğün güncellenmiş Ek 7 metni (2005)¹ [A67 / 35 - 2 Mayıs 2014]

SPESİFİK HASTALIKLAR İÇİN AŞILAMA VEYA HASTALIKTAN KORUNMA YÖNTEMLERİYLE(PROFLAKSİ) İLGİLİ GEREKLİLİKLER

1. Aşılama veya hastalıktan korunma yöntemlerine(proflaksi) ilişkin tavsiyelere ilaveten, bu Tüzük kapsamında, spesifik olarak belirlenmiş olan aşağıdaki hastalıklara yönelik aşılama ve hastalıktan korunma yöntemlerinin(proflaksi) kanıtlanması, yolcuların bir Devlete giriş koşuluolarak istenebilir:

Sarıhummaya karşı aşılama.

2. Sarıhummaya karşı aşılama için gereklilikler ve tavsiyeler:

(a) Bu Ek ’in amacına uygun olarak :

• (i) Sarıhummanın kuluçka dönemi altı gündür.
• (ii) DSÖ tarafından onaylanmış sarıhumma aşılarının enfeksiyona karşı koruması, aşının uygulanmasından on gün sonra başlar.
• (iii) Bu koruma aşının yapıldığı kişinin hayatı boyunca devam eder; ve
• (iv) Sarıhumma aşı sertifikasının geçerliliği, aşının uygulandığı tarihin 10 gün sonrasında başlayarak aşı olan kişinin hayatı boyunca sürer.

(b) Örgütün sarı humma yayılma riskinin mevcut olduğunu saptadığı bir bölgeden ayrılan her bir yolcunun sarıhummaya karşı aşılanması istenebilir.

(c) Eğer bir yolcu, henüz geçerli olmayan sarıhummaya karşı bir aşılama veya tedavi yöntemi sertifikasına sahip ise, bu yolcunun çıkışına izin verilebilir, ancak bu Ek’ in 2 (h) paragrafındaki hükümler yolcunun varışında uygulanabilir.

(d) Sarıhummaya karşı geçerli bir aşılama sertifikasına sahip bir yolcu, Örgütün sarıhumma yayılım riski mevcut olduğunu saptadığı bir bölgeden geliyor olsa bile şüpheli muamelesi görmeyecektir.

(e) Ek 6’nın 1. paragrafı uyarınca, sarıhummaya karşı kullanılan aşıların Örgüt tarafından onaylanmış olması zorunludur.

(f) Taraf Devletler, kullanılan malzeme ve prosedürlerin niteliğini ve güvenliğini sağlamak amacıyla kendi ülkeleri dahilinde özel sarı humma aşılama merkezleri tayin edeceklerdir.

(g) Örgütün sarıhumma yayılma riski mevcut olduğunu saptadığı bir bölgedeki giriş noktasında çalışan her kişi ve bu giriş noktasını kullanan aracın her mürettebatı, sarı hummaya karşı geçerli bir aşılama sertifikasına sahip olacaktır

(h) Ülkesinde sarıhumma vektörlerinin mevcut olduğu bir Taraf Devlet, Örgütün sarıhumma yayılma riski mevcut olduğunu saptadığı bir bölgeden gelen bir yolcunun geçerli bir sarıhummaya karşı aşılanma sertifikasını gösterememesi durumunda, sertifikasının geçerliliği başlayıncaya kadar karantinaya alınmasını isteyebilir, veya enfeksiyona son olası maruziyetten itibaren altı günü aşmayacak bir süre için karantinaya alınmasını isteyebilir.

(i) Yetkili tıp görevlisi veya yetkili bir sağlık çalışanı tarafından imzalanan sarıhumma aşılanmasından bir muafiyete sahip olan yolcuların, sarıhumma vektörlerinden korunmaya yönelik bilgilendirilmiş olmalarına ve bu Ek’in bir önceki paragrafı hükümlerine bağlı olarak yine de giriş yapmalarına izin verilebilir. Yolcular karantinaya alınmazlarsa, onlardan, herhangi bir yüksek ateş veya diğer belirtiyi yetkili makamlara rapor etmeleri ve sürveyans altına alınmaları istenebilir.

• 1: DSÖ 67.13 Karara Bakımız.